BIG UPDATE

Ik was van plan om zo'n twee weken geleden een nieuw verslag te schrijven, maar goed, dat zat er niet in met mooi weer en veel werken. Vandaar een giga update vandaag! Waarschuwing: mocht je Harry Potter niet leuk vinden of niet kennen, sla dan gerust een stuk over ;)

Op het moment dat ik dit schrijf, is het kwart over zeven 's avonds, en zit ik in een Pret-a-Manger een heerlijke toasti te eten met een kop koffie. Ik had geen zin in weer een bord patat met rare 'fishcake', dus dan maar naar de Pret. En ja mam, ik zorg ervoor dat ik goed eet, maak je maar geen zorgen. Niet dat het nu nog rond 7 uur is, omdat het uploaden van mijn nieuwe filmpje ietsjes (lees: een paar uur!) langer duurde dan verwacht. Anyway, ik zal maar bij het begin beginnen.
Van 11 tot en met 13 mei waren broerlief Nick en vriendin Mireille hier op bezoek. Was echt zo ontzettend leuk! Ze kwamen op zaterdagavond aan, en kwamen toen vrijwel gelijk richting mijn hotel zodat we even ergens wat konden drinken. Na een uurtje was dat ook wel weer goed, want we waren alle drie best moe. Zij hadden een lange dag qua reizen achter de rug, ik had die ochtend van kwart voor zeven tot drie gewerkt. Was dus even kort, maar super gezellig!
De volgende dag zijn we -Nerd Alert!- naar de enige echte, officiële Harry Potter studio's geweest in Noord-Londen! Dat was zo ontzettend gaaf! We vertrokken 's ochtends om 11 uur vanaf Victoria Station, en gingen met een dubbeldekker naar de studio's. Daar aangekomen zagen we drie originele schaakstukken van de eerste film staan. Vervolgens naar binnen gegaan, waar we in een grote lobby kwamen, met daar een café en een grote winkel vol souvenirs! Je kon daar werkelijk alles kopen, van snoep tot aan knuffels, en van de boeken tot aan werkelijke duplicaten uit de film. Denk aan tasjes, sieraden, staffen, etc. Eerst daar rondgeneusd, vervolgens wat gegeten in het café, en daarna konden we eindelijk in de rij gaan staan om te beginnen met de tour. We werden eerst ontvangen in een kleine hal, waar werd uitgelegd hoe de tour zou verlopen. Daarna gingen we een bioscoop in, waar de drie hoofdrolspelers verschenen in een introductiefilimpje. Toen dat was afgelopen, ging het scherm omhoog en verschenen de deuren naar de Grote Zaal van Zweinstein. Een 'gids' gaf nog wat informatie over de tour, en vervolgens gingen de deuren open. En ineens stonden we midden in de beroemde Grote Zaal! Langs de kant stonden de tafels van de afdelingen, met daarachter, per afdeling, originele kostuums uit de film. Helemaal vooraan stonden poppen met de kostuums van de leraren. Was heel gaaf om te zien, want letterlijk alles wat we zagen kwam origineel uit de films. Niks was nagemaakt.
Na de Grote Zaal kwamen we in een grote hal waar heel veel stukken van de originele sets stonden. Ook weer heel veel originele kostuums en pruiken. We hebben echt heel veel gezien: decor van het bal uit de vierde film, de poort naar Zweinstein, de Spiegel uit de eerste film, de leerlingenkamer van Griffoendor, de slaapzaal van Harry en Ron, Hagrid's huisje, de keuken van de familie Wemel, het toverdranken lokaal, het kantoor van professor Perkamentus, en zelfs het roze kantoor van Professor Omber, uit de vijfde film. Ook delen van het Ministerie van Toverkunst waren daar te vinden. Er is nog veel en veel meer wat we hebben gezien daarbinnen, dat kun je wel zien in het filmpje wat ik heb gemaakt: http://youtu.be/x3V8y8LhSYs
Ook heb ik wat foto's toegevoegd aan dit verslag, zodat je een beetje een indruk hebt van alles.
Vervolgens liepen we naar buiten, waar de bus uit de derde film, het huis van de familie Duffeling, Harry's ouderlijk huis, de brug naar het kasteel, en nog een aantal schaakstukken uit de films stonden. Ook kon je daar boterbier kopen. Als echte Harry Potter fan (of gigantische nerd...) moest ik dat natuurlijk proberen. Twee slokjes waren lekker, maar daarna was het niet te zuipen! Het is heel anders dan je verwacht. Maar goed, na het buitendeel gingen we weer naar binnen, een andere studio in. Daar waren nog een aantal leuke dingen te vinden. Vooral de maskers en kostuums. In een kast stonden een heleboel 'hoofden' van kobolden die bij Goudgrijp werken, en ook Dobby was daar te vinden. Ook de weerwolf uit film 3 was daar te vinden, en Hagrid's halfbroer Groemp was in diezelfde ruimte te zien. Vervolgens kwamen we in een kleinere, donkere hal, waar een paar donkere wezens te vinden waren. Denk aan een mini versie van een dementor, Aragog de spin uit film 2 (die kleiner is dan ik had gedacht, en dus ook een stuk minder eng), de basilisk uit film 2 was daar ook. De kop hing aan de muur met de bek wijd open, zodat alle tanden te zien waren. Op de grond lag echter het skelet van diezelfde basilisk, hoewel het skelet pas in de laatste film te zien was. Ook Scheurbek de hippogrief was daar, en een kleine versie van de draak uit deel 4. Toen we verder liepen, bevonden we ons ineens op de Wegisweg, de straat waar alle toverwinkels te vinden zijn. Het eerste gebouw wat je ziet is Goudgrijp (vele malen kleiner dan het hoorde te zijn). Verder zagen we de toverstokkenwinkel, de zwerkbalwinkel, de kledingwinkel waar de studenten van Zweinstein hun gewaden kopen, de dierenwinkel waar Harry zijn uil van had gekregen, en ook de fopshop van de broertjes Wemel was daar te zien. Was echt een van mijn hoogtepunten! Echter, het meest bijzondere moet nog komen. Na de Wegisweg kwamen we in een ruimte waar een aantal modellen waren gemaakt van een aantal dingen uit de films. Een mini versie van Zweinstein, de koets uit deel 4, en nog een aantal andere dingen. Ik vond dit niet zo interessant, ik vond de sets veel leuker. Toen we daar uitgekeken waren, en we de hoek om kwamen, zagen we een supergroot model van Zweinstein. Je kon er helemaal omheen lopen, en het licht veranderde constant, zodat je het kasteel bij 'daglicht' en 'nachtlicht' kon zien. Tijdens de 'nacht' zag je zelfs licht branden achter sommige raampjes! Ik ben er nog steeds een beetje van onder de indruk, ondanks dat het nu al twee weken geleden is.
Het kasteel was ook het laatste van de tour. Via een kamer vol dozen met toverstokken, waar de namen van iedereen die aan de films hadden meegewerkt op stonden, kwamen we in de giftshop. Na weer een tijdje rondlopen daar wat souvenirs gekocht, en daarna was het tijd om weer richting Londen te gaan.
Eenmaal in Londen heb ik Nick en Mireille meegenomen naar mijn favoriete Italiaanse restaurant op Shaftesbury Avenue, en heb ze getrakteerd op een heerlijke pizza. Het voorgerecht was ook niet verkeerd trouwens. Helaas zaten we te vol voor een toetje, want die zijn ook super lekker daar. Moe, en onder de indruk van Harry Potter, hebben we na het eten afscheid genomen. De studio was echt een van de hoogtepunten van mijn Londen avontuur, en ook een droom die uitkwam. Ik was 7 toen de eerste film uitkwam, en 18 toen de laatste film uitkwam. Niet dat ik op mijn 7e al meteen fan was, maar ik ben wel echt met Harry Potter opgegroeid, dus dat ik de originele sets en de studio's heb gezien waar de films voor een groot deel zijn opgenomen, was een hele bijzondere ervaring!

Goed, verder naar de maandag. Om half 1 hadden we afgesproken bij mijn hotel, zodat ik mijn kamer en het hotel kon laten zien. Mireille kende twee van mijn managers van haar stage in Londen twee jaar geleden, dus hadden we daar ook nog even een praatje mee gemaakt. De rest van de middag lekker gewinkeld (met enige tegenzin van Nick), wat ook heel gezellig was. Wat kleding en een oorpiercing rijker (gelukkig mag ik nog thuis komen over 6 weken en is het mijn managers nog steeds niet opgevallen), hebben we die avond gegeten bij de Wasabi. Was op zich wel lekker, maar de volgende keer hoef ik geen saus over mijn noedels met kip. Na een drankje in de pub naast mijn hotel, was het tijd om afscheid te nemen. Afscheid vind ik altijd verschrikkelijk, maar het is nog maar een paar weekjes voor ik thuis ben. Nog te doen dus! En daarnaast heb ik het super leuk gehad.

Ondertussen is het twee weken sinds hun bezoek, en is er weinig gebeurd. Over een kleine zes weken ben ik al thuis, en omdat ik zoveel vakantiedagen had staan, hoef ik nu nog maar 20 keer te werken! Het gaat allemaal echt heel snel ineens. Ik heb het gevoel dat ik nu eindelijk ben gewend hier. Ik kijk automatisch de goede kant op met oversteken, ik ben er aan gewend geraakt dat iedereen je darling/sweetheart/love noemt, ik begin het raar te vinden als een collega mij Liset noemt, omdat bijna iedereen op werk mij Lizzie of Liz noemt, en ik voel me nu -ondanks dat ik het nog steeds niet leuk vind- op mijn gemak bij de receptie. En dat is te merken. Gasten vragen specifiek naar mij, ik krijg fooi, en een standaard gast in het hotel geeft mij regelmatig snoep uit de VIP lounge. Ook heb ik afgelopen week een doos chocola uit Hawaii gekregen van een stel, omdat ze het zo fijn vonden om weer terug te zijn en ze zo blij waren met mijn hulp. Ik was eerst van plan om te delen met mijn chocolaatjes, maar mevrouw uit Hawaii zei dat ik ze voor mezelf moest houden: volgens haar waren het super lekkere chocolaatjes en waren ze voor mij. Dus ik heb haar advies gevolgd, de chocola voor mezelf gehouden, en ze had gelijk. De chocola is heeeeeeeeeeeeerlijk!

Maar goed. Het gaat allemaal heel snel dus. Over precies 41 dagen ben ik alweer thuis. Ik kijk er erg naar uit, maar ik ga Londen en sommige collega's erg missen. Vooral de meiden bij mij op de verdieping. Ik weet nog precies hoe het was toen ik hier voor het eerst kwam, en hoe onzeker ik me voelde, en hoe graag ik naar huis wilde. Nu is het bijna zover, en het is bizar hoe dingen zijn veranderd. Ik ben een stuk zekerder van mezelf, ik spreek veel beter Engels (wanneer er een Nederlandse gast is heb ik heel veel moeite om alles in het Nederlands uit te leggen en maak ik kromme zinnen), en ik heb gewoon heel veel geleerd. Ondanks dat ik het soms best moeilijk heb gehad, ben ik blij dat ik hier ben en deze kans heb gepakt. Het was tijd om uit mijn comfortzone te stappen en nieuwe ervaringen op te doen. Voor het eerst sinds ik hier ben, ben ik wel trots op mezelf. Iedereen zei wel tegen mij dat ik het goed deed etc. maar ik voelde dat zelf niet zo. Nu ik bijna naar huis ga, kijk ik steeds vaker terug op de afgelopen maanden. Ja het was zwaar, maar er zijn ook veel leuke dingen gebeurd. Londen is gaaf, en alle zware momenten maken me alleen maar sterker. Ben ik op een punt waarop ik me niet meer onzeker over bepaalde dingen voel? Nee, nog lang niet, maar elke dag leer ik meer en gaat het beter. Ik bedoel, twee jaar geleden had ik NOOIT gedacht dat ik nu hier, midden in Londen in een café zou zitten. Ik had nooit gedacht dat ik mijn dromen waar kon maken, maar hier ben ik dan. Daar ben ik trots op, en ik ben klaar voor een nieuwe uitdaging. Ik kijk er zo naar uit om naar huis te gaan, omdat dat nu een nieuwe uitdaging is. Ik moet me weer aanpassen aan mijn ouders, ik moet terug naar school, en daar heb ik zin in. Het zal wel lastig zijn, weer thuis wonen na 5 maanden op mezelf, maar ik weet dat als ik thuis ben, ik meer dingen zelfstandig kan gaan doen. Voor ik hier kwam, zei mama vaak dat ik in een hotel woonde, omdat ik alles had wat ik nodig had. Mijn kleren lagen schoon en gestreken in de kast, en ik kreeg elke dag een gezonde, goede maaltijd voor mijn neus. Hier doe ik mijn was uiteraard zelf, en ook al krijg ik hier elke dag een maaltijd voor mijn neus, het is ongezond en soms niet te eten, en kijk er naar uit om straks zelf te koken. Kleine meisjes worden groot, en ik bof maar dat ik deze kans heb gekregen.

Goed. Die laatste paragraaf was niet gepland en totaal spontaan, maar het is heerlijk om het van me af te schrijven. En ik meen het. Ik ben trots op mezelf, ik waardeer wat mijn familie allemaal voor mij heeft gedaan en dat ze altijd voor me klaar staan, maar het is tijd om zelfstandiger te zijn, en ik ben blij dat ze mij die kans ook geven.
Het is nu ruim een uur later, en ik denk dat je nu wel genoeg op de hoogte bent. De afgelopen twee weken bestonden vooral uit werk, en niks doen op mijn vrije dagen. Nog een kleine zes weekjes te gaan dus, en ook al heb ik veel vrije dagen, ik heb ze al helemaal volgepland. Ik zal proberen de laatste weken zo'n een keer per week een verslag te schrijven, maar ik kan niet garanderen dat ik daar de tijd/zin voor heb. Ik ga in ieder geval mijn best doen, en de laatste weken hard aan het werk om het de beste weken ooit te maken.

Ik schrijf snel weer!

Liefs Liset

p.s. het is echt geen grapje wat ik zei over mijn Nederlands. Soms maak ik kromme zinnen als ik praat, en als ik schrijf moet ik soms dubbel checken of het wel goede grammatica is. Misschien merk je er niet veel van, maar voor mijn gevoel gaat het soms best moeizaam om iets in het Nederlands te zeggen of om het juiste woord te vinden wat ik bedoel. Voor ik thuis kom dus mijn Nederlands weer verbeteren door vaker te FaceTimen of Skypen, of te schrijven!
p.s.s. Nick bedankt voor het sturen van de soundtrack, anders had ik het filmpje nooit afgemaakt haha.